Witam serdecznie

 To jest mój pierwszy wpis na moim blogu. Będę tutaj pisać o swoich przemyśleniach na dane tematy. Będzie tutaj o wszystkim. O książkach, o moich ulubionych pisarzach, jak i o przemyśleniach dnia codziennego. Wiem że blogerzy, którzy zaczynali pisać o swoich przemyśleniach mieli bardzo trudne zadanie. Ja się do tego zabierałam od dawna, bardzo dawna. A dlaczego tak późno. Strach.

Co do strachu to jest strach przed tym jakie reakcje będą miały moje posty na czytelników bloga. Jestem osobą która czasami bierze wszystko do swojego serca. Nawet głupie komentarze na swój temat w internecie. Cóż, nie jest łatwe takie życie, ale wiem że nie warto zawracać głowę to co kto pisze w internecie.

Drugim powodem to jest brak pomysłu i tak zwany brak weny.

Dzisiaj jak wstałam pomyślałam aby zacząć wreszcie pisać, powrócić do pisania. Tak naprawdę bałam się swojego pierwszego wpisu, bałam się że znowu nie będę mieć weny na tę parę linijek. Na sporo linijek. Ale wiem że nie powinnam się bać. Strach ma wielkie oczy powiadają ludzie. Jednak strach może nas paraliżować, blokować do działania, jakiegokolwiek działania. Boimy się wszystkiego. Reakcji ludzi na nas pomysł, tego że może nam się coś nie udać. A potem przekładamy to na kolejny dzień, a potem tydzień, miesiąc, aż wreszcie rok. Mijają lata, a my nadal stoimy w miejscu. Ja się bałam pisać o swoich przemyśleniach, oraz o moich ulubionych pisarzach, bo mam ich aż sześciu. Bałam się, ale cóż… Zrobiłam pierwszy krok zakładając tego bloga. Zobaczymy jak pójdzie dalej.